Vilnius, tot ziens! Ačiū!
Blijf op de hoogte en volg Evi
24 Januari 2017 | Nederland, Someren-Heide
Dag lieve vriendjes en vriendinnetjes in Nederland,
Dat was het dan.. Het zit er op. Na 5 prachtige maanden in Vilnius, schrijf ik dit keer weer vanuit ons kleine kikkerlandje. Voor de laatste keer zal ik jullie verblijden met de verhalen uit mijn erasmusleventje. Want, wat een verrassing, ook de laatste maand is er nog genoeg gebeurd. De laatste keer dat ik schreef was kerst net achter de rug en stond het nieuwe jaar nog voor de deur. Inmiddels zijn we een nieuwjaarsfeest, twee rondes visite, een tripje naar Oslo, heel wat afscheidsknuffels en een vlucht naar huis verder.
Met nieuwjaarsavond waren we maar met 3 van de 5 van onze bende in Vilnius. Gelukkig was er een groot diner “georganiseerd” in de dorm. Iedereen die wilden kon mee doen, de enige voorwaarden was dat je iets te eten mee moest nemen. Zo gezegd zo gedaan. Sigrid en ik hadden de hele middag slagroom staan kloppen (mixers kennen ze niet in de dorm) om een overheerlijke chocolade mousse te maken. Daarnaast hadden we de lekkere broccoli salade volgens moeders recept gemaakt. Andere hadden ook goed hun best gedaan, dus er was meer dan genoeg eten. Zo veel zelfs dat er chocolademousse overbleef: ideaal kater eten om het jaar mee te beginnen. Na het diner zijn we naar de stad gegaan, om daar Lauréva te meeten op Cathedral Square. Het was gezellig druk op het plein en om middernacht werd er volop vuurwerk afgeschoten. Daarna zijn we de voor ons inmiddels bekende club cocainn ingedoken om daar tot in de late (of vroege) uurtjes lekker te dansen en gek te doen. Al met al een zeer geslaagde avond, en erg leuk om een keertje mee te maken hoe in een ander land nieuwjaar wordt gevierd.
De eerste dagen van het nieuwe jaar stonden helaas vooral in het teken van afscheid nemen. Lauréva was de eerste van ons groepje die weer naar haar thuis in Frankrijk vertrok. We hebben dus nog even volop genoten van de laatste dagen met haar, dus dat betekend, veel koffie met taartjes, lekker eten en uitgaan. Op haar allerlaatste avond zijn we rechtstreeks vanuit de kroeg naar het vliegveld gegaan om haar uit te zwaaien. Maar de eerste plannen om elkaar weer te zien zijn al gemaakt. Van de zomer gaan we namelijk met zijn alle naar Frankrijk om daar in de zon weer erasmus verhalen op te halen. Helaas merkte je wel hoe het afscheid van Lauréva het voor de rest duidelijk maakte dat het er voor ons toch ook echt aan zat te komen, en het onderwerp naar huis gaan, of spullen pakken werd dan ook steeds vaker besproken. Gelukkig was er tussendoor ook nog genoeg andere afleiding om nog even volle bak te genieten.
Zo stonden in de eerste week van het nieuwe jaar mijn Kenia vriendjes op de stoep. Ze had een perfect weekend uitgekozen, als je van kou houdt in ieder geval. Het hele weekend kwam de thermometer niet veel hoger dan -20. Iets wat ik nog nooit in mijn leven had meegemaakt, zelfs niet in het noordelijke Lapland. Maar het was wel een prachtig weekend met een strak blauwer lucht, een heerlijk zonnetje en prachtige zonsondergangen. En die kou was natuurlijk een extra reden om op tijd een cafeetje in te duiken. Als echte diehards, ingepakt in 5 lagen thermo-ondergoed, hebben we ons niet laten stoppen door de kou en zijn we een free-walking tour gaan doen. Halverwege de tocht, die een kleine twee uur duurden, waren alle vingers en tenen er zo’n beetje afgevroren, maar we hadden wel een aantal prachtige plaatjes op de camera’s staan. En Karlijn, Sophie, Franka en Vincent hebben een goede indruk van Vilnius gekregen. Behalve een blik vanaf straat niveau, hebben we het ook hoger opgezocht, en een bezoekje gebracht aan de tv toren en the hill of the three crosses. De Gediminas Hill, een van mijn favoriete plekjes van de stad, was helaas gesloten. Een aantal slimme Litouwers heeft namelijk een aantal jaar geleden alle bomen op deze heuvel omgekapt. Nu beginnen alle wortels lekker te rotten, waardoor de berg langzaamaan in begint te storten en dus niet meer geopend is voor bezoek. Naast sight-seeing, heb ik ze natuurlijk ook de beste restaurants, cafés en bars laten zien voor de nodige koffietjes, diners, biertjes cocktails en karaoke liedjes.
Zondag ochtend vroeg stond het vliegtuig weer klaar voor mijn Nederlandse gasten, en kon ik me gaan voorbereiden op mijn nieuwe bezoek, mijn kleine broertje en mijn grote zus. Maar eerst… een examen! Jawel, dames en heren, ik heb zelfs in januari nog iets aan school gedaan. En het moet niet gekker worden, want ik heb zelfs nog een aantal uurtjes in de bieb gezeten! Het examen stelde niet zo veel voor, net zo als de rest van de vakken, en ik heb het vak, genaamd CSI, dan ook met een 10 afgesloten.
Voor dat ik echt klaar was voor mijn nieuwe gasten, hebben we eerst Sigrids verjaardag nog even gevierd met een avondje stappen, een taart ontbijt en een dagje zwemmen in het aqua park. Het was een erg leuke dag vol met glijbanen, stroomversnellingen, golfslagbaden, bubbelbaden en zelfs een bar in het water. Ondanks dat we na het zwemmen bek af waren, zijn we toch nog een hapje wezen eten, om vervolgens als een blok in slaap te vallen.
En op donderdag was het moment eindelijk daar! Na 8,5 maand werd ik herenigd met mijn grote zus (en na 4,5 maand met mijn kleine broertje)! Zij dachten echter dat ze mij pas in de stad zouden treffen omdat ik zo genaamd een examen had. Laat dat examen nou verzet zijn naar een dag later, waardoor ik als verrassing toch op het vliegveld stond. En vooral aan de reactie van Iris was te zien dat dat erg gewaardeerd werd. En ik was zelf natuurlijk ook super blij dat ik haar eindelijk weer een dikke knuffel kon geven na al die maanden! ’s Avonds tijdens het eten hebben we dan ook lekker bij gekletst over hoe het er thuis allemaal aan toe gaat, hoe Iris haar reis was, en natuurlijk hoe het leven in Vilnius mij verging. Na een Litouws hapje zijn we doorgegaan naar de kroegentocht voor een Litouws biertje. Twee keer per week is er een georganiseerde kroegentocht die je naar verschillende kroegen leidt. Iets wat ik nog nooit gedaan had, dus een leuke manier om het nachtleven van Vilnius te laten zien. En ik kan je vertellen dat het een erg gezellig avond was!
De dag er na stonden we weer “fris en fruitig” naast ons bed voor de welbekende free-walking tour (voor degene die meegeteld hebben, dat was numero 4). Helaas was de lucht niet zo strak blauw als het weekend van te voren, het was dan ook geen -20, maar toch hebben we de hotspots van de stad weer even kunnen bekijken. Tijd voor een powernap, voor Iris en Lex dan, want ik moest een tentamen gaan maken helaas. Gelukkig kun je in Vilnius gewoon prima examens maken met een kater, want achteraf bleek dat ik een 9 heb gehaald voor dit tentamen. Na mijn examen kwamen Iris en Lex een kijkje nemen in de dorm en hebben we met z’n alle gegeten. Om vervolgens in de stad nog een drankje te doen en daarna heeerlijk te gaan slapen.
Op de laatste volle dag hebben we het lekker rustig aan gedaan. Een bezoekje aan the hill of the three crosses, een warme chocolade melk hier, wat foto’s maken daar, biertje hier, pizza’tje daar, een dansje in Salento en uiteindelijk nog wat meer dansjes in Cocainn. Zondag ochtend heb ik Iris en Lex afgezet bij het station, vanaf waar zij met de bus en het vliegtuig weer naar huis gingen. Maar gelukkig was het afscheid dit keer niet zo zwaar, omdat ik ze dit keer 1 week niet zou zien in plaats van 4,5 of 8,5 maand.
Aangezien Iris en Lex ’s ochtends alweer op tijd weg waren, konden Sigrid, Felicitas en ik ’s middags lekker gaan schaatsen. Een van de dingen die nog op onze checklist stond, en aangezien het einde in zicht was, moesten we op gaan schieten! Een ander puntje wat niet op de checklist stond, maar wel al een aantal maanden op in mijn hoofd spookte, was een mooie souvenir voor mezelf. Vanaf nu staat mijn erasmus vereeuwigd in de vorm van een sneeuwvlokje op mijn voet.
In de allerlaatste week stond ook de allerlaatste trip nog op de planning. Samen met Felicitas ben ik nog een paar daagjes in Oslo geweest! Een leuke stad, vooral toen we ’s ochtends na een vroege vlucht begroet werden door een prachtige zonsopkomst aan het water. Helaas was het weer ons niet zo gunstig gezind, want de dag erna was het vooral mistig, grauw en erg glad. Maar ondanks dat hebben we toch genoten van de stad, en veel kunnen zien door de mist heen. Een van de hoogte punten was voor mij het Nobel Peace Center. Een museum over alle nobel prijs winnaars, en een museum dat ook zeker een kijkje waard is als je ooit naar Oslo gaat. Een van de mindere dingen was dat onze host (we hadden een plek gevonden om te slapen via couchsurfing), iedere ochtend om 6 uur het huis uit moest, en dan ook van ons verwachten dat wij het huis verlieten. Maar goed, zo hadden we extra veel tijd om de stad te bekijken zullen we maar zeggen…
Toen we terug kwamen van Oslo waren er op eens nog maar 2,5 dag over van onze erasmus tijd.. Dagen die in het teken stonden van “de laatste keer” en inpakken. De laatste keer samen eten in de dorm, de laatste keer samen uit gaan, de laatste keer naar de universiteit, de laatste keer samen uit eten, de laatste keer naar de stad. En afscheid nemen, eerst van Rossana, daarna van Sigrid, van de dorm, van alle mede bewoners van de dorm, van Vilnius en uiteindelijk op Eindhoven Airport ook van mijn lieve kamergenootje Felicitas. Gelukkig wonen we allemaal niet zo heel ver van elkaar vandaan, dus we gaan elkaar ook zeker nog wel een keertje zien! Het afscheid viel best wel zwaar, maar gelukkig stonden al mijn vriendinnetjes als verrassing op het vliegveld met een groot spandoek! Echt een super leuke verrassing.
En toen zat het er toch echt op. Een tijd die ik nooit zal vergeten. Ik ben op heel veel verschillende plekken geweest, met heel veel prachtige mensen. Ik heb geleerd dingen te waarderen, want na een aantal maanden voelde zelfs de dorm, die in het begin zo tegenviel, als een echt huis. Ik heb geproefd van een nieuwe cultuur, met nieuwe normen en waarden. Ik heb me thuis gevoeld in het onbekende maar o zo prachtige Vilnius. Vilnius en al mijn erasmus vriendjes en vriendinnetjes, ačiū! Ik heb er een tweede thuis bij. Ik heb genoten!
Vilnius, tot ziens!
Liefs uit Someren!
Dat was het dan.. Het zit er op. Na 5 prachtige maanden in Vilnius, schrijf ik dit keer weer vanuit ons kleine kikkerlandje. Voor de laatste keer zal ik jullie verblijden met de verhalen uit mijn erasmusleventje. Want, wat een verrassing, ook de laatste maand is er nog genoeg gebeurd. De laatste keer dat ik schreef was kerst net achter de rug en stond het nieuwe jaar nog voor de deur. Inmiddels zijn we een nieuwjaarsfeest, twee rondes visite, een tripje naar Oslo, heel wat afscheidsknuffels en een vlucht naar huis verder.
Met nieuwjaarsavond waren we maar met 3 van de 5 van onze bende in Vilnius. Gelukkig was er een groot diner “georganiseerd” in de dorm. Iedereen die wilden kon mee doen, de enige voorwaarden was dat je iets te eten mee moest nemen. Zo gezegd zo gedaan. Sigrid en ik hadden de hele middag slagroom staan kloppen (mixers kennen ze niet in de dorm) om een overheerlijke chocolade mousse te maken. Daarnaast hadden we de lekkere broccoli salade volgens moeders recept gemaakt. Andere hadden ook goed hun best gedaan, dus er was meer dan genoeg eten. Zo veel zelfs dat er chocolademousse overbleef: ideaal kater eten om het jaar mee te beginnen. Na het diner zijn we naar de stad gegaan, om daar Lauréva te meeten op Cathedral Square. Het was gezellig druk op het plein en om middernacht werd er volop vuurwerk afgeschoten. Daarna zijn we de voor ons inmiddels bekende club cocainn ingedoken om daar tot in de late (of vroege) uurtjes lekker te dansen en gek te doen. Al met al een zeer geslaagde avond, en erg leuk om een keertje mee te maken hoe in een ander land nieuwjaar wordt gevierd.
De eerste dagen van het nieuwe jaar stonden helaas vooral in het teken van afscheid nemen. Lauréva was de eerste van ons groepje die weer naar haar thuis in Frankrijk vertrok. We hebben dus nog even volop genoten van de laatste dagen met haar, dus dat betekend, veel koffie met taartjes, lekker eten en uitgaan. Op haar allerlaatste avond zijn we rechtstreeks vanuit de kroeg naar het vliegveld gegaan om haar uit te zwaaien. Maar de eerste plannen om elkaar weer te zien zijn al gemaakt. Van de zomer gaan we namelijk met zijn alle naar Frankrijk om daar in de zon weer erasmus verhalen op te halen. Helaas merkte je wel hoe het afscheid van Lauréva het voor de rest duidelijk maakte dat het er voor ons toch ook echt aan zat te komen, en het onderwerp naar huis gaan, of spullen pakken werd dan ook steeds vaker besproken. Gelukkig was er tussendoor ook nog genoeg andere afleiding om nog even volle bak te genieten.
Zo stonden in de eerste week van het nieuwe jaar mijn Kenia vriendjes op de stoep. Ze had een perfect weekend uitgekozen, als je van kou houdt in ieder geval. Het hele weekend kwam de thermometer niet veel hoger dan -20. Iets wat ik nog nooit in mijn leven had meegemaakt, zelfs niet in het noordelijke Lapland. Maar het was wel een prachtig weekend met een strak blauwer lucht, een heerlijk zonnetje en prachtige zonsondergangen. En die kou was natuurlijk een extra reden om op tijd een cafeetje in te duiken. Als echte diehards, ingepakt in 5 lagen thermo-ondergoed, hebben we ons niet laten stoppen door de kou en zijn we een free-walking tour gaan doen. Halverwege de tocht, die een kleine twee uur duurden, waren alle vingers en tenen er zo’n beetje afgevroren, maar we hadden wel een aantal prachtige plaatjes op de camera’s staan. En Karlijn, Sophie, Franka en Vincent hebben een goede indruk van Vilnius gekregen. Behalve een blik vanaf straat niveau, hebben we het ook hoger opgezocht, en een bezoekje gebracht aan de tv toren en the hill of the three crosses. De Gediminas Hill, een van mijn favoriete plekjes van de stad, was helaas gesloten. Een aantal slimme Litouwers heeft namelijk een aantal jaar geleden alle bomen op deze heuvel omgekapt. Nu beginnen alle wortels lekker te rotten, waardoor de berg langzaamaan in begint te storten en dus niet meer geopend is voor bezoek. Naast sight-seeing, heb ik ze natuurlijk ook de beste restaurants, cafés en bars laten zien voor de nodige koffietjes, diners, biertjes cocktails en karaoke liedjes.
Zondag ochtend vroeg stond het vliegtuig weer klaar voor mijn Nederlandse gasten, en kon ik me gaan voorbereiden op mijn nieuwe bezoek, mijn kleine broertje en mijn grote zus. Maar eerst… een examen! Jawel, dames en heren, ik heb zelfs in januari nog iets aan school gedaan. En het moet niet gekker worden, want ik heb zelfs nog een aantal uurtjes in de bieb gezeten! Het examen stelde niet zo veel voor, net zo als de rest van de vakken, en ik heb het vak, genaamd CSI, dan ook met een 10 afgesloten.
Voor dat ik echt klaar was voor mijn nieuwe gasten, hebben we eerst Sigrids verjaardag nog even gevierd met een avondje stappen, een taart ontbijt en een dagje zwemmen in het aqua park. Het was een erg leuke dag vol met glijbanen, stroomversnellingen, golfslagbaden, bubbelbaden en zelfs een bar in het water. Ondanks dat we na het zwemmen bek af waren, zijn we toch nog een hapje wezen eten, om vervolgens als een blok in slaap te vallen.
En op donderdag was het moment eindelijk daar! Na 8,5 maand werd ik herenigd met mijn grote zus (en na 4,5 maand met mijn kleine broertje)! Zij dachten echter dat ze mij pas in de stad zouden treffen omdat ik zo genaamd een examen had. Laat dat examen nou verzet zijn naar een dag later, waardoor ik als verrassing toch op het vliegveld stond. En vooral aan de reactie van Iris was te zien dat dat erg gewaardeerd werd. En ik was zelf natuurlijk ook super blij dat ik haar eindelijk weer een dikke knuffel kon geven na al die maanden! ’s Avonds tijdens het eten hebben we dan ook lekker bij gekletst over hoe het er thuis allemaal aan toe gaat, hoe Iris haar reis was, en natuurlijk hoe het leven in Vilnius mij verging. Na een Litouws hapje zijn we doorgegaan naar de kroegentocht voor een Litouws biertje. Twee keer per week is er een georganiseerde kroegentocht die je naar verschillende kroegen leidt. Iets wat ik nog nooit gedaan had, dus een leuke manier om het nachtleven van Vilnius te laten zien. En ik kan je vertellen dat het een erg gezellig avond was!
De dag er na stonden we weer “fris en fruitig” naast ons bed voor de welbekende free-walking tour (voor degene die meegeteld hebben, dat was numero 4). Helaas was de lucht niet zo strak blauw als het weekend van te voren, het was dan ook geen -20, maar toch hebben we de hotspots van de stad weer even kunnen bekijken. Tijd voor een powernap, voor Iris en Lex dan, want ik moest een tentamen gaan maken helaas. Gelukkig kun je in Vilnius gewoon prima examens maken met een kater, want achteraf bleek dat ik een 9 heb gehaald voor dit tentamen. Na mijn examen kwamen Iris en Lex een kijkje nemen in de dorm en hebben we met z’n alle gegeten. Om vervolgens in de stad nog een drankje te doen en daarna heeerlijk te gaan slapen.
Op de laatste volle dag hebben we het lekker rustig aan gedaan. Een bezoekje aan the hill of the three crosses, een warme chocolade melk hier, wat foto’s maken daar, biertje hier, pizza’tje daar, een dansje in Salento en uiteindelijk nog wat meer dansjes in Cocainn. Zondag ochtend heb ik Iris en Lex afgezet bij het station, vanaf waar zij met de bus en het vliegtuig weer naar huis gingen. Maar gelukkig was het afscheid dit keer niet zo zwaar, omdat ik ze dit keer 1 week niet zou zien in plaats van 4,5 of 8,5 maand.
Aangezien Iris en Lex ’s ochtends alweer op tijd weg waren, konden Sigrid, Felicitas en ik ’s middags lekker gaan schaatsen. Een van de dingen die nog op onze checklist stond, en aangezien het einde in zicht was, moesten we op gaan schieten! Een ander puntje wat niet op de checklist stond, maar wel al een aantal maanden op in mijn hoofd spookte, was een mooie souvenir voor mezelf. Vanaf nu staat mijn erasmus vereeuwigd in de vorm van een sneeuwvlokje op mijn voet.
In de allerlaatste week stond ook de allerlaatste trip nog op de planning. Samen met Felicitas ben ik nog een paar daagjes in Oslo geweest! Een leuke stad, vooral toen we ’s ochtends na een vroege vlucht begroet werden door een prachtige zonsopkomst aan het water. Helaas was het weer ons niet zo gunstig gezind, want de dag erna was het vooral mistig, grauw en erg glad. Maar ondanks dat hebben we toch genoten van de stad, en veel kunnen zien door de mist heen. Een van de hoogte punten was voor mij het Nobel Peace Center. Een museum over alle nobel prijs winnaars, en een museum dat ook zeker een kijkje waard is als je ooit naar Oslo gaat. Een van de mindere dingen was dat onze host (we hadden een plek gevonden om te slapen via couchsurfing), iedere ochtend om 6 uur het huis uit moest, en dan ook van ons verwachten dat wij het huis verlieten. Maar goed, zo hadden we extra veel tijd om de stad te bekijken zullen we maar zeggen…
Toen we terug kwamen van Oslo waren er op eens nog maar 2,5 dag over van onze erasmus tijd.. Dagen die in het teken stonden van “de laatste keer” en inpakken. De laatste keer samen eten in de dorm, de laatste keer samen uit gaan, de laatste keer naar de universiteit, de laatste keer samen uit eten, de laatste keer naar de stad. En afscheid nemen, eerst van Rossana, daarna van Sigrid, van de dorm, van alle mede bewoners van de dorm, van Vilnius en uiteindelijk op Eindhoven Airport ook van mijn lieve kamergenootje Felicitas. Gelukkig wonen we allemaal niet zo heel ver van elkaar vandaan, dus we gaan elkaar ook zeker nog wel een keertje zien! Het afscheid viel best wel zwaar, maar gelukkig stonden al mijn vriendinnetjes als verrassing op het vliegveld met een groot spandoek! Echt een super leuke verrassing.
En toen zat het er toch echt op. Een tijd die ik nooit zal vergeten. Ik ben op heel veel verschillende plekken geweest, met heel veel prachtige mensen. Ik heb geleerd dingen te waarderen, want na een aantal maanden voelde zelfs de dorm, die in het begin zo tegenviel, als een echt huis. Ik heb geproefd van een nieuwe cultuur, met nieuwe normen en waarden. Ik heb me thuis gevoeld in het onbekende maar o zo prachtige Vilnius. Vilnius en al mijn erasmus vriendjes en vriendinnetjes, ačiū! Ik heb er een tweede thuis bij. Ik heb genoten!
Vilnius, tot ziens!
Liefs uit Someren!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
